Umurça mahallesinde karşılıklı konumlanmış iki adet mezarlık bulunmaktadır. Birinin tabelasında “Umurça Çiftçi Mezarlığı”, diğerinde “Umurça Şaban Mezarlığı” yazılıdır. Çevrede en az 30 yıldır yerleşik yaşayan insanlar bu mezarlıklara 30-40 yıldır defin yapılmadığını ifade ettiler. Mezar taşlarından görülebildiğine göre en son 1968 yılında defin yapılmış. İsimlerine bakınca ilk anda birinin çiftçilere, diğerinin kasap, katip, imam vb iş sahiplerine ait olduğu düşünülüyor; her ne kadar “şaban” bu anlama gelmese de.
Yerleşik halktan bir insanımız mezarlık adları için “toprak bağışlayanın soyadı” olduğunu belirtti.
Bu mezarlıklar yerleşimin ortasında, huzurlu görünen alanlar. Sanki tabelada yazmasa mezarlık hissi yaratmıyor gibi. Halikarnas balıkçısı, Bodrum’da “nur içinde yaşanır” demiş ya; bence “nur içinde de yatılıyor”.
Bu bölgeye ait orman birliğinin de küçük bir örneklemi gibi yemyeşil ve pırıl pırıl güneşli. Keçi boynuzu ağacı da bu örneklemde yer alıyor.
Keçi Boynuzu (Harnup) Ağacı
Bölgenin endemik bitkilerindendir. 10-16 metreye kadar boylanabilen, uzun ömürlü maki birliği ağaçlarındandır. 50 yıl yaşayabildiği belirtilmektedir . İlk meyvelerini 5:10 yaşları arasında vermektedir. Kalın, sert baklagil formundaki meyveleri Nisan ayı ile yeşil olarak çıkmakta ve Temmuz-Ağustos aylarında olgunlaştığında, daha sertleşerek kahverengine dönmektedir. Hasatı genel olarak Kasım ayında yapılmaktadır. Sert ve koyu yeşil renkli yaprakları karşılıklı dizilmiş bileşik yapraklar formundadır.
Yangına dayanıklı bir ağaçtır, bu yüzden yangınla mücadele kapsamında yararlanılmaktadır.